थानखर्क देखी थाईभूमी सम्म

ति दिन हरु सम्झिंदा मात्र पनि कता कता निक्कै रमाईलो लगेको हुन्छ। सन् १९८८ को शुरुका महिनामा म मेरो १६ वर्षै उमेरको स्वभाव लाई पछ्याउँदै घरवाट भागेर त्यहाँ पुग्दा साँच्चै स्वर्ग पुगिएको हो कि जस्तो लागेको थियो मलाई। पहिलो पटक लामो यात्रा, नयाँ मुहारका मानिसहरु, नयाँ भाषा, कति कति असहज लागिरहेको थियो। पहिलो पटक को लामो वस यात्रा को दिक्क लाग्दो त्यो वातावरण, रमाईलो लागिरहेको थियो। सुनौली वाट २४ घण्टा वढीको वस् यात्रा म दंग थिएँ।